ท้าวอินทรสุริยา ชื่อเดิม อาบ ชูโต เป็นพระพี่เลี้ยงใน สมเด็จพระบรมโอรสาธิราช เจ้าฟ้ามหาวชิรุณหิศ สยามมกุฎราชกุมาร และต่อมาพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ พระราชทานบรรดาศักดิ์ให้เป็น ท้าวอินทรสุริยา ตำแหน่งคุณท้าวว่าการห้องวิเสท [1]โดยสมเด็จพระบรมโอรสาธิราช เจ้าฟ้ามหาวชิรุณหิศ สยามมกุฎราชกุมาร นั้นทรงบันทึกในจดหมายเหตุรายวัน[2] ส่วนพระองค์ ถึงคุณท้าวท่านนี้ หลายตอน บางตอนอ่านแล้วน่ารักน่าเอ็นดูทั้งพระองค์ท่านเองและคุณท้าวท่านตรัสเรียกคุณท้าวว่า “ยายอิน”

เมื่อพระชนมายุเพียง ๕ พรรษา ทรงบันทึกว่า วันเสาร์ที่ ๓๐ มิถุนายน พ.ศ. ๒๔๒๖“วันนี้เราขี้เกียจอ่านหนังสือ ยายอินเตือนให้เราอ่าน เราร้องไห้สองหน เราอ่านเล็กน้อย กลับมายายอินล้อเรา เราชกกับยายอิน...ฯลฯ...”และ“...ยายอินมาเล่าถึงไปดูรับแขกเมือง...““...เราเล่นกับยายอิน...“ทว่าแม้จะเป็นพระพี่เลี้ยง ซึ่งใกล้ชิดสนิทสนมและดูจะโปรดมาก เมื่อยายอินของพระองค์ท่านบกพร่อง ก็ไม่ทรงเข้าข้าง แสดงว่าทรงรู้จักคิด รู้จักว่าความรับผิดชอบคืออะไร ตั้งแต่ยังทรงพระเยาว์
ทรงบันทึกเมื่อวันที่ ๑๐ เมษายน พ.ศ. ๒๔๒๘ พระชนมายุย่างเข้า ๗ พรรษา ว่า“สองโมงเศษแต่งตัวไปทรงบาตร ทูลหม่อมบนไม่ได้เสด็จลง เราทรงแทน พระแปดสิบ ข้าวไม่พอ เราออกฉุนเต็มแก่ ได้เรียกยายอินมาต่อว่า แกกลับพูดเละละ บ่ายเราไปบน เฝ้าที่สวนสวรรค์ ทูลหม่อมบนทรงก่อเขา เราทูลถึงข้าวบาตรไม่พอ รับสั่งว่าให้เราเอาตัวยายอินมาเฆี่ยนเสีย...“
วันที่ ๑๓ เมษายน ๒๔๒๘ ทรงบันทึกว่า“...เมื่อเสด็จที่ไพศาล (พระที่นั่งไพศาลทักษิณ) รับสั่งถามยายอินเรื่องของทรงบาตร ยายอินฉุนเราใหญ่ เราไม่เข้ากับผู้ผิดแน่ เห็นอะไรก็ต้องทูลให้ทูลหม่อมบนทรงทราบ...“